| Hafta |
Konu |
Ön Hazırlık |
| 1) |
Ders Tanıtımı: Bir işletmenin veya sektörün tarihini araştırmak,
Türk Yönetim Geleneği (1923 öncesi) - Zanaatkarlık, esnaflık, gedik, ahilik, lonca kavramları ve uygulamaları
|
|
| 2) |
Sanayi Devrimi ve Osmanlı Devleti’ne yansıması: Anlaşmalar ve üretim biçimlerine ve sanayilere etkisi |
|
| 3) |
Cumhuriyete doğru: Milli İktisat ve Türk şirketlerinin doğuşu ve yeni işçi sınıfı |
|
| 4) |
Cumhuriyet Dönemi Sanayi Politikaları ve Fabrikalaşma, Türk Girişimciler, Sanayideki İş Gücünün Durumu |
|
| 5) |
1929 Büyük Buhranı, Devletçilik, KİT’ler
|
|
| 6) |
Demokrat Parti ve Tarıma Dayalı Büyüme
Türkiye’ye gelen yabancı yatırımcılar
|
|
| 7) |
İthal İkame Politikaları ve KİT’ler, Türk yatırımcıların yurt dışına yatırımları
İşçi sınıfı
|
|
| 8) |
Vize Sınavı |
|
| 9) |
24 Ocak Kararları, Neoliberalizm ve İş Dünyasına Etkileri |
|
| 10) |
90’lı yıllarda Türk şirketleri ve çalışanları |
|
| 11) |
Farklı yönetim teknik ve uygulamalarının ülkeye transferi: Toplam Kalite Yönetimi, Yalın Yönetim, Altı Sigma, Outsourcing vs |
|
| 12) |
Türk Girişimciler, TÜSİAD, MÜSİAD ve diğer iş adamları dernekleri |
|
| 13) |
Uzun ömürlü Türk İşletmeleri |
|
| 14) |
1880’den günümüze Türkiye’de İşletme eğitimi |
|
| 15) |
Final Sınavları |
|
| 16) |
Final Sınavları |
|
| Ders Notları / Kitaplar: |
Berber A. (2013). Klasik Yönetim Düşüncesi: Geleneksel ve Klasik Paradigmalarla Klasik ve Neo-Klasik Örgüt Teorileri. İstanbul: Alfa Yayınları.
Pamuk, Ş. (2012). Türkiye’nin 200 Yıllık İktisadi Tarihi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Buğra, A. (2017). Devlet ve İşadamları. İstanbul: İletişim Yayınları.
|
| Diğer Kaynaklar: |
Sığrı, Ü., & Ercil, Y. (2007). Türklerde yönetim gelenekleri ve Türk yönetim tarihi. IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
Güvemli, O. & Güvemli, B. (2018). Türk İşletme Tarihi Üzerine. Muhasebe ve Finans Tarihi Araştırmaları Dergisi, İşletme Tarihi Özel Sayısı, 5-46.
Üsdiken, B. (2004). The French, the German and the American: Higher Education for Business in Turkey, 1883-2003. New Perspectives on Turkey, 31, 5–38.
Özseven, M., & Yalçınkaya, A. (2021). Bağlam ve Aktörler: Yönetim Uygulamalarının Türk Sanayisinde Yayılımı. İstanbul: Nobel Yayıncılık.
Üsdiken, B., & Erden, Z. (2001). Örnek alma, mecbur tutulma ve geçmişe bağımlılık: Türkiye'deki yönetim yazınında değişim. Amme İdaresi Dergisi, 34(4), 1-31.
Şehitoğlu, Y., & Kurt, E. (2021). Türk Savunma Sanayi Tarihi: Dönemler ve Aktörler: 1834-2020. İstanbul: Ötüken Neşriyat
|
| |
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi |
Katkı Payı |
| 1) |
Beslenme ve Diyetetik alanındaki temel bilgi ve kanıta dayalı güncel gelişmeleri araştırma, uygulama, doğruluk, güvenilirlik ve geçerliliğini değerlendirebilir. |
|
| 2) |
Bireylerin enerji ve besin ögesi gereksinimlerini bilimsel yöntemlerle saptama, yeterli ve dengeli beslenme kuralları doğrultusunda bireye özgü beslenme plan ve programını geliştirebilir. |
|
| 3) |
Toplumun beslenme durumunun saptanmasına yönelik yöntemleri kullanarak, sağlığın korunması, iyileştirilmesi ve geliştirilmesi için besin ve beslenme plan ve politikası geliştirebilir. |
|
| 4) |
Üretim tüketim zincirinde birey ve toplumun besin kalitesine etki eden etmenleri değerlendirebilme ve besin güvenliği, güvencesine yönelik standartlar ve yasal düzenlemeleri uygulayabilir. |
|
| 5) |
Beslenme ve Diyetetik alanıyla ilgili temel bilgileri derinlemesine düşünüp uygulamaya geçirmek, özellikle problem çözme ve karar verme becerisine sahip olmak, araştırma projesi oluşturabilmek, bilgi toplama ve rapor hazırlama sürecinde güncel teknolojileri, bilgisayar ve bilgi işlem becerilerini kullanır. |
|
| 6) |
Beslenme ve Diyetetik alanında edindiği güncel bilgi ve becerileri kullanarak bireyin, toplumun ve hastanın beslenme durumunu saptar, değerlendirir, yorumlar, çözüm yolları üretir, tıbbi beslenme tedavisi uygular, sağlık ve sosyal alanlarda ulusal ve uluslararası tüm paydaşlarla ekip çalışması yapar, etik kurallara göre hareket eder. |
|
| 7) |
Hedef grubun enerji ve besin ögesi gereksinimlerini göz önünde tutarak, Beslenme ve Diyetetik açısından değerlendirerek, toplu beslenme yapılan kurumlarda menü planlaması yapar ve yiyeceklerin satın alınmasından servisine kadar tüm aşamalarda besin güvenliğine dikkat eder, uygun hizmet sunumunu teknolojik gelişmelerden de faydalanır. |
|
| 8) |
Bireyi ve toplumu güvenli ve sağlıklı yiyecekler seçmeye teşvik edecek stratejiler geliştirir, uygular, ilgili eğitim materyallerini hazırlar ve günceller. |
|
| 9) |
Ürün geliştirme, besin analizi ve kalitesini etkileyen etmenlere yönelik laboratuvar uygulamaları yapar, yorumlar ve yasal düzenlemelere göre değerlendirir. |
|
| 10) |
Tüm yaşam döngüsü boyunca bireylerin ve toplumun sağlıklı beslenme bilincinin oluşturulması ve bilgi düzeyinin arttırılmasına yönelik araştırma, proje ve programları planlar, yönetir, değerlendirir, izler, raporlar ve ekip çalışmalarına liderlik eder, ulusal ve uluslararası besin ve beslenme plan ve politikalarının oluşturulmasına destek verir. |
|
| 11) |
Farklı yaş gruplarındaki hasta bireylerin sosyokültürel ve ekonomik yapısını, beslenme alışkanlıklarını dikkate alarak interdisipliner yaklaşım içerisinde bireye uygun tıbbi beslenme tedavisini planlar, uygular, izler ve değerlendirir. Klinik araştırmalara katılır. |
|
| 12) |
Mesleki gelişmeleri takip edebilmek ve meslektaşları, hastaları ve toplum ile iletişim kurmak için İngilizceyi yeterli düzeyde kullanır. |
|
| 13) |
Alanında bilgiye ulaşmak, yaygınlaştırmak için güncel bilişim ve iletişim teknolojilerini etkin biçimde kullanır. |
|
| 14) |
Tüm alan çalışmaları ve bilimsel çalışmalarda kendi meslektaşları ve farklı meslek elemanları ile takım halinde çalışır. |
|
| 15) |
Görevini mesleki sorumluluk ve etik değerler çerçevesinde gerçekleştirir, yaşam boyu öğrenmenin önemini benimseyerek bilim, teknoloji ve sağlık konusundaki gelişmeleri takip ederek kendini sürekli geliştirir, diyetisyenlik mesleğinin ilerlemesini ve gelişmesini sağlar. |
|