Hafta |
Konu |
Ön Hazırlık |
1) |
Ders Tanıtımı: Bir işletmenin veya sektörün tarihini araştırmak,
Türk Yönetim Geleneği (1923 öncesi) - Zanaatkarlık, esnaflık, gedik, ahilik, lonca kavramları ve uygulamaları
|
|
2) |
Sanayi Devrimi ve Osmanlı Devleti’ne yansıması: Anlaşmalar ve üretim biçimlerine ve sanayilere etkisi |
|
3) |
Cumhuriyete doğru: Milli İktisat ve Türk şirketlerinin doğuşu ve yeni işçi sınıfı |
|
4) |
Cumhuriyet Dönemi Sanayi Politikaları ve Fabrikalaşma, Türk Girişimciler, Sanayideki İş Gücünün Durumu |
|
5) |
1929 Büyük Buhranı, Devletçilik, KİT’ler
|
|
6) |
Demokrat Parti ve Tarıma Dayalı Büyüme
Türkiye’ye gelen yabancı yatırımcılar
|
|
7) |
İthal İkame Politikaları ve KİT’ler, Türk yatırımcıların yurt dışına yatırımları
İşçi sınıfı
|
|
8) |
Vize Sınavı |
|
9) |
24 Ocak Kararları, Neoliberalizm ve İş Dünyasına Etkileri |
|
10) |
90’lı yıllarda Türk şirketleri ve çalışanları |
|
11) |
Farklı yönetim teknik ve uygulamalarının ülkeye transferi: Toplam Kalite Yönetimi, Yalın Yönetim, Altı Sigma, Outsourcing vs |
|
12) |
Türk Girişimciler, TÜSİAD, MÜSİAD ve diğer iş adamları dernekleri |
|
13) |
Uzun ömürlü Türk İşletmeleri |
|
14) |
1880’den günümüze Türkiye’de İşletme eğitimi |
|
15) |
Final Sınavları |
|
16) |
Final Sınavları |
|
Ders Notları / Kitaplar: |
Berber A. (2013). Klasik Yönetim Düşüncesi: Geleneksel ve Klasik Paradigmalarla Klasik ve Neo-Klasik Örgüt Teorileri. İstanbul: Alfa Yayınları.
Pamuk, Ş. (2012). Türkiye’nin 200 Yıllık İktisadi Tarihi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Buğra, A. (2017). Devlet ve İşadamları. İstanbul: İletişim Yayınları.
|
Diğer Kaynaklar: |
Sığrı, Ü., & Ercil, Y. (2007). Türklerde yönetim gelenekleri ve Türk yönetim tarihi. IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
Güvemli, O. & Güvemli, B. (2018). Türk İşletme Tarihi Üzerine. Muhasebe ve Finans Tarihi Araştırmaları Dergisi, İşletme Tarihi Özel Sayısı, 5-46.
Üsdiken, B. (2004). The French, the German and the American: Higher Education for Business in Turkey, 1883-2003. New Perspectives on Turkey, 31, 5–38.
Özseven, M., & Yalçınkaya, A. (2021). Bağlam ve Aktörler: Yönetim Uygulamalarının Türk Sanayisinde Yayılımı. İstanbul: Nobel Yayıncılık.
Üsdiken, B., & Erden, Z. (2001). Örnek alma, mecbur tutulma ve geçmişe bağımlılık: Türkiye'deki yönetim yazınında değişim. Amme İdaresi Dergisi, 34(4), 1-31.
Şehitoğlu, Y., & Kurt, E. (2021). Türk Savunma Sanayi Tarihi: Dönemler ve Aktörler: 1834-2020. İstanbul: Ötüken Neşriyat
|
|
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi |
Katkı Payı |
1) |
Tıbbın, tıbbi uygulamaların ve hekimlik mesleğinin tarihsel gelişimini ve toplum için önemini bilir. |
|
2) |
İnsan vücudunun normal yapı ve fonksiyonunu molekül, hücre, doku, organ ve sistemler düzeyinde bilir. |
|
3) |
Hastalarından doğru ve etkin sosyal ve tıbbi öykü alabilir, kapsamlı fizik muayene yapabilir. |
|
4) |
Hastalıklarla ilgili laboratuvar işlemlerini bilir; birinci basamakta, gerekli materyali (kan, idrar, vb.) uygun yöntemlerle hastadan elde ederek tanı ve takip için gerekli laboratuvar işlemlerini yapabilir ya da laboratuvar tetkik talebinde bulunabilir. |
|
5) |
Hastalıklar sırasında yapı ve fonksiyonlarda meydana gelen patolojik değişiklikleri fizyolojik olandan ayırabilir. Hastanın öyküsü, fizik muayene, laboratuvar ve görüntüleme bulgularını yorumlayabilir ve hastanın problemine yönelik ön-tanı ve tanıya varabilir. |
|
6) |
Birincil bakım ve acil hekimlik tedavi uygulamalarını, rehabilitasyon aşamalarını bilir, planlar ve uygulayabilir. |
|
7) |
Hasta kayıtlarını doğru ve etkin olarak tutabilir, hasta bilgileri ve kayıtlarının mahremiyetinin önemini bilir ve bu mahremiyeti korur. |
|
8) |
Klinik karar verme sürecini, kanıta dayalı tıp uygulamalarını ve güncel yaklaşımları bilir. |
|
9) |
Koruyucu sağlık önlemleri ile bireylerin hastalıklardan korunmasında ve sağlığın geliştirilmesindeki temel prensipleri bilir, uygulayabilir ve risk altındaki birey ve/veya toplumu tanır, epidemi, pandemi gibi toplum sağlığı sorunlarında hekim sorumluluğunu üstlenir. |
|
10) |
Biyopsikososyal yaklaşımı bilir, hastalıkların nedenlerini, bireyi ve çevresi ile etkileşimini göz önüne alarak değerlendirir. |
|
11) |
Hasta ve yakınları, toplum ve meslektaşları ile sözlü ve/veya yazılı olarak etkin iletişim kurabilir. |
|
12) |
Araştırma yapma teknik, yöntem ve kurallarını bilir. Bilimi ve bilimsel yöntemi etik kurallar çerçevesinde kullanarak yeni mesleki bilgi ve uygulamaların oluşturulmasına, paylaşılmasına, uygulanmasına ve geliştirilmesine katkıda bulunur. |
|
13) |
Sağlık verilerini toplayabilir, analiz edebilir, özetleyerek sunabilir, adli rapor düzenleyebilir. |
|
14) |
Hekimin eğitici, idareci ve araştırmacı olarak sağlık hizmet sunumundaki yerini bilir. Toplumun sağlık düzeyini yükseltme hedefiyle kurulmuş tüm disiplinler arası ekiplerde kendisinin ve birlikte çalıştığı ekip arkadaşlarının mesleki ve kişisel gelişimleri ile ilgili sorumluluk alır. |
|
15) |
Çalışan sağlığı, çevre ve iş güvenliği konularını bilir ve gerektiğinde sorumluluk alır. |
|
16) |
Sağlık politikalarını bilir ve uygulama alanındaki etkilerini değerlendirebilir. |
|
17) |
Tıp alanındaki bilgilerini yaşam boyu öğrenme sorumluluğu çerçevesinde güncel tutar. |
|
18) |
Mesleğini, etik yükümlülük ve hukuki sorumluluklarını bilerek, insani değerleri ön planda tutarak ve ayrım gözetmeksizin özveri ile hekimlik yaşamı boyunca uygular. |
|